Carles Puyol: De Onverwoestbare Kapitein van Barcelona | FCA Short | S01E101

In het stadion dat zong van schoonheid, waar Cruijff de lijnen tekende en Messi de sterren raakte, liep jarenlang een man rond die geen kunstenaar was, maar een beschermer van het doek. Carles Puyol was geen man van sierlijke passeerbewegingen of poëtische goals. Hij was de muur waar poëzie op stukliep. De man die zijn haar losliet, maar nooit zijn tegenstander. Geboren in La Pobla de Segur, uit de bergen, met modder aan zijn schoenen en vuur in zijn borstkas. Hij kwam niet naar Barcelona om indruk te maken, maar om te verdedigen. En dat deed hij – tegen alles. Tegen tegenstanders, tegen de tijd, tegen zijn eigen lichaam. Met een tackle als handtekening en een schreeuw als strijdkreet. Op het veld sleurde hij. Hij coachte met zijn ogen, commandeerde met zijn schouderduw. En als hij dan een goal maakte – zeldzaam maar nooit onbelangrijk – vierde hij alsof het zijn eerste was, en misschien ook wel zijn laatste. Tegen Duitsland in 2010 sprong hij hoger dan zijn 1.78 toestond, kopte hij Spanje naar een WK-finale, en landde hij als een generaal die wist: missie geslaagd.Hij won alles. La Liga, Champions Leagues, EK’s, een wereldtitel. Maar wat bleef hangen was niet de beker, maar de man. Die Iniesta oprichtte na een overtreding. Die zijn lichaam gooide voor ballen die al buiten bereik leken. Die bij zijn afscheid stil bleef, alsof woorden hem te klein waren. En nu, al jaren na zijn laatste duel, ruist zijn naam nog door Camp Nou. Niet omdat hij sierlijk was, maar omdat hij trouw was. Niet omdat hij flonkerde, maar omdat hij stond. Puyol was meer dan een verdediger. Hij was Barça’s ruggengraat. En ruggengraten, die buigen niet. In de podcast verwijzen Mart en Neal naar: Het aansteker-moment met Pique: https://www.youtube.com/watch?v=6GyKKH47RkY&ab_channel=LALIGAEASPORTS Puyol haalt Abidal en Villanova naar voren: https://www.youtube.com/watch?v=ncNRsCIXI0A&ab_channel=Aleksandar032